Roma İmparatorluğu Domitianus Sikkeleri

Roma İmparatorluğu Domitianus Sikkeleri​

ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ Ο ΡΩΜΑIΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΔΟΜΙΤΙΑΝΌΣ​

Titus Flavius Domitianus ​

Flavian hanedanının son üyesi, Roma imparatoru Vespasianus'un [Titus Flavius Vespasianus] oğlu ve tahttaki selefi Titus'un [Titus Flavius Vespasianus] küçük kardeşi, MS 81'den 96'ya kadar hüküm süren Roma imparatoru Domitianus. Acımasız ama etkili bir otokrat olarak tanımlanan otoriter yönetim tarzı, onu yetkilerini büyük ölçüde kısıtladığı Senato ile keskin bir çatışmaya sokmuştur.

Roma tarihinde sıklıkla tartışmalı bir figür olarak anılan Domitianus, hem takdire şayan başarıların hem de karanlık bir şöhretin damgasını vurduğu karmaşık bir hayat yaşamıştır. MS 51'de saygın Flavian ailesinde doğan babası Vespasianus'un iktidara yükselişi, MS 69'daki çalkantılı Dört İmparator Yılı'nın sona ermesine işaret ediyordu. Uğurlu soyuna rağmen Domitianus, erken yaşamının çoğunu ağabeyi Titus'un gölgesinde geçirmiştir. Domitianus tarihe ahlaksız bir tiran olarak geçmiştir ama kesinlikle Caligula gibi bir deli ya da Nero gibi beceriksiz bir amatör değildi. Domitianus genç bir adam olarak ağabeyi Titus'un büyük ölçüde gölgesinde kalmıştı ve bu durum onun sert ve kırgın karakterini şekillendirmiştir.

MS 79'da Vespasianus'un yerine Augustus olarak Titus geçti ve Sezar'ın kıdemsiz pozisyonunu Domitianus aldı. Ancak Titus'un saltanı kısa sürecek MS 81'de hastalanıp ölmeden önce yalnızca iki yıl hüküm sürecekti. Domitianus'un, her zaman kıskançlıkla gölgesinde yaşadığı abisi Titus'u öldürdüğü söylentisi şaşırtıcı değildir ve Domitianus'un en sonunda en yüksek gücü ele geçirdiğinde, babasından ve kardeşinden daha abartılı bir şekilde hükmetmesi de şaşırtıcı değildir.

Abisi Titus'un ölümünden sonra kardeşi Domitianus, Flavian hanedanının üçüncü imparatoru olarak iktidarı ele geçirmek için hiç vakit kaybetmedi. Kısa süre sonra, hükümetin tüm yönleri üzerinde sıkı bir kontrol sahibi olan, vicdanlı, ayrıntı odaklı bir yönetici olduğunu kanıtladı. Düzensiz askeri geçmişine rağmen lejyonlar Domitianus'u maaşlarını neredeyse yüzde 50 artırdığı için seviyorlardı. Ancak Domitianus'un aristokrasiye yönelik şüphesi kısa sürede paranoyaya dönüştü. MS 87 ve 89'da kendisine karşı yapılan başarısız komplolar onun tüm kısıtlamalardan vazgeçmesine neden oldu ve MS 93'te Roma bir terör saltanatının pençesine düşmüştü. Domitianus'un karısı bile kendi hayatından endişe etmeye başladı ve imparatorun kişisel görevlilerini ona karşı komplo kurmaya teşvik etti ve bu da MS 96'da bir saray komplosunda suikast sonucu Domitianus'un öldürülmesine yol açtı.

Domitianus halk ve ordu arasında popülerdi, ancak Roma senatosu üyeleri tarafından bir tiran olarak görülüyordu. Ölümünden sonra, Domitianus'un hatırası Senato tarafından unutulmaya mahkum edilirken, Tacitus, Genç Pliny ve Suetonius gibi senato ve süvari yazarları, Domitianus'un zalim ve paranoyak bir tiran olduğu görüşünü yaydılar. Modern eleştirmenler bunun yerine Domitianus'u kültürel, ekonomik ve politik programları barışçıl ikinci yüzyılın temelini oluşturan acımasız ama etkili bir otokrat olarak nitelendirmişlerdir.