Roma İmparatorluğu Maximinus II Sikkeleri

Roma İmparatorluğu Maximinus II Sikkeleri​

Maximinus Daia - Gaius Valerius Galerius Maximinus​

Daçya köylü soyundan Galerius'un kız kardeşinin çocuğu olarak dünyaya gelen Maximinus, Galerius'un, Diokletianus döneminde Sezar olarak nüfuzu sayesinde orduda yüksek bir mevkiye yükselmiştir. II. Maximinus, Diokletianus ve Maximian'ın 305 yılında tahttan çekilmesinin ardından Tetrarşi olarak bilinen yeni bir imparatorluk hükümeti sistemi kurulmuş ve Maximinus II iki yeni Augusti'den biri olan amcası Galerius tarafından Sezar rütbesine yükseltilmiştir. İmparator Galerius'un yeğeni Maximinus II Daia [veya Daza], MS 305 yılında amcası onu belirsizlikten kurtarıp İkinci Tetrarşi'de Sezar rütbesine yükselttiğinde imparatorluk korumasında görev yapıyordu. Kendisine yöneltilen birçok suçlama doğru olsa da, bu davada galip gelen I. Konstantin'in [Büyük Konstantin] tarih yazdığını ve Orta Çağ'a kadar varlığını sürdüren edebi anlatımların, zalim olarak damgalananlara karşı önyargılı olan keşiş alimleri tarafından incelendiğini akılda tutmak gerekir.

Galerius'un 311'deki ölümünden sonra Maximinus II Daia, kendisini paganizmin savunucusu ve Hristiyanlığa zulmeden biri olarak amcasının kalıbına soktu. [Ancak amcası Galerius sonunda Hristiyanlığı meşru bir din olarak kabul etmiş ve MS 311'de, Hristiyanlara zulüm korkusu olmadan inançlarını uygulama hakkı veren Hoşgörü Fermanı'nı yayınlamıştır. Bu ferman, Hristiyanların inançlarını açıkça uygulamalarına ve mesajlarını yaymalarına izin verdiği için Kilise tarihinde önemli bir dönüm noktasıdır. Bu ferman daha sonra Hristiyanlığı Roma İmparatorluğu'nun resmi dini yapan Büyük Konstantin tarafından kabul edilmiştir]. Bu kalıp onu dini hoşgörüyü savunan Konstantin [Büyük Konstantin] ve Licinius'un karşısına yerleştirdi. Büyük Konstantin 312'de Maxentius'u ezdikten sonra Maximinus II aynısını Licinius'a karşı yapmaya çalıştı ve ertesi yıl 70.000 kişilik büyük bir kuvvetle Trakya'yı işgal etti. Ancak uzun zorlu yürüyüşleri birliklerini tüketti ve Licinius'un sayıca az olan ordusu MS 313'teki Tzirallum Savaşı'nda büyük bir zafer kazandı. Maximinus II bir köle gibi giyinerek savaş alanından kaçtı MS 313 yılında Kilikya'daki Tarsus'ta kendini zehirledi. Licinius'un emriyle çocukları ve karısı idam edildi ve cesetleri çok sayıda Hristiyan kadının boğulduğu Antakya'daki [Antioch] Orontes nehrine [Asi Nehri] atıldı.